-
1 тынсыз-өнсез итү
-
2 тынсыз-өнсез
прил.(соверше́нно) безмо́лвный; лишённый ( как бы) да́ра ре́чи- тынсыз-өнсез калутынсыз-өнсез таулар — безмо́лвные го́ры
- тынсыз-өнсез итү
- тынсыз-өнсез ясау -
3 тынсыз-өнсез ясау
-
4 тынсыз-өнсез булу
-
5 тынсыз-өнсез калу
-
6 тынсыз булу
= тынсыз калу1) теря́ть/потеря́ть дар ре́чи1) см. тж. өнсез калушуны ишетеп, тынсыз булдым — услы́шав э́то, я потеря́л дар ре́чи
2) умира́ть/умере́ть -
7 өнсез
прил.беззву́чный, безголо́сый, безгла́сныйашаганда телсез бул, эшләгәндә өнсез бул — (погов.) когда́ обе́даешь, будь немы́м, когда́ рабо́таешь - безгла́сным (беззву́чным)
-
8 тавышсыз-өнсез
нареч.; см. тавышсыз-тынсызне пророни́в ни зву́катавышсыз-өнсез калу — теря́ть, потеря́ть го́лос, спосо́бность что́-нибудь сказа́ть (от удивления и т. п.)
См. также в других словарях:
тын-өн — ТЫНСЫЗ ӨНСЕЗ КАЛУ – Бик нык әсәрләнүдән тын алу, сөйләшү, хәрәкәт итү сәләтен вакытлыча югалту … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
